لغتنامه دهخدا
زیرپایی . (ص نسبی ، اِ مرکب ) یعنی کفش .و این موضوع اهل هند است . در ولایت دو قسم باشد یکی کفش چپا و آن بلند بود و دوم را سرپایی و راسته گویند. (آنندراج ). || مقابل باری : قاطری زیرپایی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || چیزی از چوب که در زیر میز نهند و گاه نشستن پای بر آن گذارن