زیباشناسیلغتنامه دهخدازیباشناسی . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) زیبایی شناسی . شناختن زیبایی و آن رشته ای است از روانشناسی . هدف زیباشناسی شناسانیدن جمال و هنر است و آن درباره ٔ مجموعه ٔ انفع
زبانشناسیفرهنگ فارسی طیفیمقوله: رسانۀ ارتباط . وسیلۀ انتقال اندیشه فونتیک، آوانگاری، معنی‌شناسی، دستورزبان، گرامر، اتیمولوژی، ادبیات، ادب، فرهنگ آوا، آهنگ، نام‌آوایی، قوانین قرائت ◄ تلف
زیبایی شناسیلغتنامه دهخدازیبایی شناسی . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) زیباشناسی . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به زیباشناسی شود.
دیدرولغتنامه دهخدادیدرو. [ دی دِ رُ ] (اِخ ) (دنی ) از مردم لانگر (از 1713 تا 1784 م .) دائرةالمعارف نویس و فیلسوف مادی مذهب و نقاد هنر و ادب و ادیب فرانسوی و از شخصیتهای برجسته
فلسفهفرهنگ فارسی طیفیمقوله: شکلگیری عقاید؛ عام ستی‌شناسی، اونتولوژی، اندیشه فلسفی، متافیزیک، ایدئولوژی، جهان‌بینی مکاتب فلسفی، هگلیسم، پوزیویتیسم، واقع‌گرایی، اگزیستانسیالیسم اصالت
جامعه شناسیلغتنامه دهخداجامعه شناسی . [ م ِ ع َ / ع ِ ش ِ ] (حامص مرکب ) شناخت جامعه . معرفت الجوامع. آشنایی به احوال جامعه . و رجوع به جامعه شود. || در اصطلاح جامعه شناسان ، علمی که ا