زکةلغتنامه دهخدازکة. [ زُک ْ ک َ ] (ع اِ) خشم و اندوه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
جیقهلغتنامه دهخداجیقه . [ ق َ / ق ِ ] (اِ) جیغه . جقّه . جغّه : ماه گردون گشای جیقه ٔ اوناسخ رایت فریدون باد. ظهیر.رجوع به جیغه و جغّه شود.
تزکزکلغتنامه دهخداتزکزک . [ ت َ زَ زُ ] (ع مص ) گرفتن ساز و سامان خود را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). گرفتن زِکَّة خود را. (از اقرب الموارد). گرفتن زکه یعنی سلاح خود را. (از المنجد). گرفتن عده ٔ خود را. (از متن اللغة).
نشان دادنلغتنامه دهخدانشان دادن .[ ن ِ دَ ] (مص مرکب ) نمودن . بنمودن . ارائه کردن . ابراز کردن . اظهار کردن . (یادداشت مؤلف ) : اندر جهان چه چیز بود به ز خدمتش بهتر ز خدمتش که دهد در جهان نشان . فرخی .تخم ما بی گمان سخن بوده ست خو
زکزکةلغتنامه دهخدازکزکة. [ زَ زَ ک َ ] (ع مص ) تنگاتنگ رفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
زوزکةلغتنامه دهخدازوزکة. [ زَ زَ ک َ ] (ع مص ) جنبانیدن زن هر دو سرین و پهلو را در رفتار. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || (ص ) زن شتاب پیشی و سبقت گرفته . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).
مزوزکةلغتنامه دهخدامزوزکة. [ م ُ زَ زِ ک َ ] (ع ص ) امراءة مزوزکة؛ زن شتاب پیش درآمده ٔ سبقت گرفته . (منتهی الارب ماده ٔ زوزک ) (ناظم الاطباء).