زرپیکرلغتنامه دهخدازرپیکر. [ زَ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) که از زر ساخته شده باشد : بدستور بر نیز گوهر فشاندبه کرسی زرپیکرش برنشاند. فردوسی .چو نان خورده شد آرزو را بخواندبه کرسی
زرپذیرلغتنامه دهخدازرپذیر. [ زَ پ َ ] (نف مرکب ) در شاهد زیر از نظامی بمعنی دهنده و بخشنده ٔ زر آمده است : تنگدستان ز من فراخ درم بیوگان سیر و بیوه زادان هم هرکه زر خواست ، زرپذیر
زرپیکرلغتنامه دهخدازرپیکر. [ زَ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) که از زر ساخته شده باشد : بدستور بر نیز گوهر فشاندبه کرسی زرپیکرش برنشاند. فردوسی .چو نان خورده شد آرزو را بخواندبه کرسی
زرپذیرلغتنامه دهخدازرپذیر. [ زَ پ َ ] (نف مرکب ) در شاهد زیر از نظامی بمعنی دهنده و بخشنده ٔ زر آمده است : تنگدستان ز من فراخ درم بیوگان سیر و بیوه زادان هم هرکه زر خواست ، زرپذیر
زرپرستلغتنامه دهخدازرپرست . [ زَ پ َ رَ ] (نف مرکب ) دولت پرست و مال دوست . (ناظم الاطباء) : پای کرم بر سر زر نه ، نه دست تات نخوانند چو گل زرپرست . نظامی .روزی بینی بکام دشمن زرم
زرپوشلغتنامه دهخدازرپوش . [ زَ ] (نف مرکب ) زرپوشیده . (فرهنگ فارسی معین ) : ... خود را به میان آن لشکر خونخوار انداخته ، هر جوان زرپوش را که بنظر می آورد شمشیر در کار آدمی کرد.
