زودشعریلغتنامه دهخدازودشعری . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) بدیهه گویی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). برفور شعر گفتن . بدیهه گویی . بداهه سرایی . (فرهنگ فارسی معین ) : وآن اقبال که رودکی از آ
زودشعرلغتنامه دهخدازودشعر. [ ش ِ ] (ص مرکب ) آنکه بالبداهه شعر گوید. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به ماده ٔ بعد شود.
زودشعرلغتنامه دهخدازودشعر. [ ش ِ ] (ص مرکب ) آنکه بالبداهه شعر گوید. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به ماده ٔ بعد شود.
شاعرلغتنامه دهخداشاعر. [ ع ِ ] (ع ص ) داننده . (منتهی الارب ). آگاه : شاعر بنفسه ؛ آگاه از نفس خود. رجوع به مجموعه ٔ دوم مصنفات شیخ اشراق ص 115 شود. || دریابنده . (منتهی الارب )