زه زدهلغتنامه دهخدازه زده . [ زِه ْ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) از میدان دررفته . || وارفته و بی حال . (فرهنگ فارسی معین ).
زهزهةلغتنامه دهخدازهزهة. [ زَ زَ هََ ] (ع مص ) تحسین کردن . از «زِه ْ» بمعنی احسنت . (از دزی ج 1 ص 609). رجوع به زه شود.
زهادةلغتنامه دهخدازهادة. [ زَ دَ ] (ع مص ) بی رغبت شدن . (ترجمان القرآن ). زاهد شدن . (تاج المصادر بیهقی ). ناخواهانی نمودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). پره
زهزمةلغتنامه دهخدازهزمة. [ زَ زَ م َ ] (ع اِ) آواز که از دور آید. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بانگ و پویه ٔ دویدن . (منتهی الارب ). بانگ . || (مص ) نزدیک گذاشتن رونده گامها
غلاتلغتنامه دهخداغلات . [ غ َل ْ لا ] (ع اِ) ج ِ غَلَّة، به معنی درآمد هرچیزی از حبوب و نقود و جز آن ، و آمد کرایه ٔ مکان و مزد غلام و ماحصل زمین . (منتهی الارب ). رجوع به غلة ش
زهلغتنامه دهخدازه . [ زِه ْ ] (اِ) بمعنی پاداش نیکی است . (برهان ) (آنندراج ). پاداش و جزا و مکافات و مزد و جزای نیکی . (ناظم الاطباء). || (صوت ) کلمه ای باشد که در محل تحسین
نزهلغتنامه دهخدانزه . [ ن َ زِه ْ ] (ع ص ) پاک از عیب . (غیاث اللغات ). نزیه . (اقرب الموارد). پاکیزه . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). پاک . (ناظم الاطباء) : حق همی گوید که
آفرینلغتنامه دهخداآفرین . [ ف َ ] (اِ) زه . فری .فریش . افرا. آباد. خَه . خهی . بَه . بَه بَه . پَه . پَه پَه . زهی . پَخ پَخ . آخ . (برهان ). اَخ . (برهان ). بخ . وَه . وَه وَه
تمخضلغتنامه دهخداتمخض . [ت َ م َخ ْ خ ُ ] (ع مص ) جنبیدن شیر در مخضة. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || دوغ زده شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظ
