زنیلغتنامه دهخدازنی . [ زَ ] (حامص ) زن بودن . انوثیت . (فرهنگ فارسی معین ). || ازدواج . (ناظم الاطباء). || منسوب به زن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). حالت نسوانیت و چگونگی آن .
زنیلغتنامه دهخدازنی . [ زَ نی ی ] (ع اِ) (از «زن ء») خیک خرد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
ضنیلغتنامه دهخداضنی . [ ض َن ْی ْ ] (ع مص ) ضَناء. بسیاربچه شدن زن . || بسیار شدن و زیاده گشتن بهره ٔ کسی . || بیمار شدن یا بازگردیدن بیماری کسی . (منتهی الارب ). || نزار شدن .