زمین

۱. سطحی که در زیر پا قرار دارد: چادرش روی زمین کشیده می‌شد.
۲. (نجوم) سومین سیارۀ منظومۀ شمسی.
۳. خشکی مورد تصرف کسی؛ مِلک.
۴. محلی برای کشاورزی؛ مزرعه.
۵. [قدیمی] سرزمین.
⟨ زمین فیال: زمینی که برای نخستین ‌بار آن‌ را کاشته باشند.

۱. ارض، اقلیم، بوم، سرزمین، مرزوبوم
۲. حد، مرز
۳. تراب، ثری، خاک، گل
۴. بر، خشکی
۵. ملک

ground, land, property, soil, terra firma, terrain