زمامدارلغتنامه دهخدازمامدار. [ زِ ] (نف مرکب ) زمام دارنده . پیشوای قوم . || سیاستمدار. (فرهنگ فارسی معین ).
زمامداریلغتنامه دهخدازمامداری . [ زِ ] (حامص مرکب ) پیشوایی قوم . || سیاستمداری . (فرهنگ فارسی معین ).