معنی زقو | واژه‌یاب

جست‌وجوی دقیق

زقو

لغت‌نامه دهخدا

زقو. [ زَق ْوْ ] (ع مص ) بانگ کردن کوف . (تاج المصادر بیهقی ). بانگ کردن بوم نر. (آنندراج ) زُقاء. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به زقاء شود.

جست‌وجوی هم‌آوا

زکو

زکو. [ زُ ک ُوو ] (ع مص ) زکا و زکاء و زکواً. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). بالیدن کودک . (تاج المصادر بیهقی ). گوالیدن . || افزون شدن . || نیکو و لایق آمدن . || خوش عیش گردیدن . (آنندراج ). رجوع به همه ٔ معانی زکاء شود.

زکو

گویش مازنی

گاو به رنگ قهوه ای کم رنگ

قلعه زکو

لغت‌نامه دهخدا

قلعه زکو. [ ق َ ع َ زِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان رودخانه بخش میناب شهرستان بندرعباس ، واقع در 85هزارگزی میناب و 6هزارگزی باختر راه مالرو میناب به کلاشگرد. سکنه ٔ آن 20 تن اس

زق زقو

فرهنگ فارسی معین

(زِ زِ) (ص .) (عا.) آن که زیاد نق می زند و بهانه می گیرد.

مث زقو م

گویش تهرانی

خیلی تلخ یا شور یا ترش

جست‌وجوی مشابه

زقوع

لغت‌نامه دهخدا

زقوع . [ زَق ْ قو ] (ع اِ) واحد زقاقیع است یا نیامده . (منتهی الارب ). رجوع به زقاقیع شود.

زقوقا

لغت‌نامه دهخدا

زقوقا. [ زَ ق َ ] (اِخ ) ناحیه ای میان فارس و کرمان . (از معجم البلدان ). رجوع به ماده ٔ بعد شود.

زقوقی

لغت‌نامه دهخدا

زقوقی . [ زَ ق َ قا ] (اِخ ) موضعی است میان فارس و کرمان . (منتهی الارب ) رجوع به ماده ٔ قبل شود.

زقوم

لغت‌نامه دهخدا

زقوم . [ زَق ْ قو ] (ع اِ) مسکه یا خرما به لغت افریقیة و هر طعامی که در وی مسکه و خرما باشد. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). نام طعامی است عرب را که در آن خرما و مسکه بهم آمیخته باشند... (غیاث اللغات ) (آنندراج ). || درختی است در دوزخ . (ترجمان القرآن ) (د

زقوم

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) گیاهی صحرایی با ساقه‌های بلند و ستبر، برگ‌هایی شبیه برگ انار، و گل‌هایی زرد رنگ.۲. درختی در دوزخ که میوۀ بسیارتلخ دارد و دوزخیان از میوۀ آن می‌خورند.۳. [مجاز] هر غذایی که تلخ، سمی، و کشنده باشد.

جست‌وجوی متن

زاق

لغت‌نامه دهخدا

زاق . [ قِن ْ ] (ع ص ) از زقی و زقو (مخفف زاقی ). || هر که فریاد کند. (تاج العروس ). || (اِ) خروس و جمع آن زواقی است . یقال : هو اثقل من الزواقی ؛ ای الدیکة لانهم کانوا یسمرون فاذا صاحت تفرقوا. (تاج العروس ). و رجوع به زاقی شود.