زقملغتنامه دهخدازقم . [ زَ ] (ع مص ) خوردن و فروبردن به گلو. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || طعام زقوم خوردن (والفعل من نصر). (ناظم الاطباء). رجو
زغملغتنامه دهخدازغم . [ زُ غ َ ] (اِ) زور. تعدی . زیادتی . (برهان ) (آنندراج ). زور. قوت . تعدی . زیادتی . زبردستی . (ناظم الاطباء). در کتاب احوال و اشعار رودکی ، ذیل اشعار پرا
ضغملغتنامه دهخداضغم . [ ض َ ] (ع مص ) گزیدن چیزی را به دندان . (منتهی الارب ). به دندان گرفتن . (تاج المصادر) (دهار) (زوزنی ). اندک گزیدن . (منتهی الارب ). گزیدن . (منتخب اللغا
زقمةلغتنامه دهخدازقمة. [ زَ م َ ] (ع اِ) طاعون . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مرة. (اقرب الموارد).
زقمةلغتنامه دهخدازقمة. [ زَ م َ ] (ع اِ) طاعون . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مرة. (اقرب الموارد).
طاعونلغتنامه دهخداطاعون . (ع اِ) مرگامرگی . ج ، طواعین . (منتهی الارب ). شآمت و مرگ عام . (لطایف ). || وبا. (دهار). داءالشوکة که مرضی است الیافی عام و کشنده . || دبل . زقمة. (منت
