زایسپانلغتنامه دهخدازایسپان . [ ی ِ ] (اِ) زایسبان . زایسفان ، الخرس (زاچه ). (مهذب الاسماء: الخرس ). الخرسة آن طعام که او را [ زاجه را ] سازند . (مهذب الاسماء: الخرس ). || (ص ) ال
زبیعلغتنامه دهخدازبیع. [ زَ ] (ع ص ) مرد پرخشم عربده جوی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط).
زایسفانلغتنامه دهخدازایسفان . [ ی ِ ] (ص ، اِ) زایسپان . نفساء. زچه . رجوع به زایسپان و زایسفان شود.
کین کشلغتنامه دهخداکین کش . [ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) کین کشنده . انتقامجو. منتقم . (فرهنگ فارسی معین ) : فروماند کابلشه از غم به دردزشیدسب کین کش بترسید مرد. اسدی .یاد آمد ایچ آنچ
