زرورلغتنامه دهخدازرور. [ زُ ] (اِ) داروئی است که روشنائی چشم بیفزاید و این تسامع است از خدمت امیرشهاب الدین کرمانی . (شرفنامه ٔ منیری ). داروی چشم . (حاشیه ٔ دیوان خاقانی چ عبدا
زرورلغتنامه دهخدازرور. [ زُ ] (ع اِ) ج ِ زر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ِ زِرّ،گویک گریبان و جز آن . (آنندراج ). رجوع به زر شود.
ذرورلغتنامه دهخداذرور. [ ذَ ] (معرب ، اِ) معرّب از داروی فارسی . دوای خشک سوده یا کوفته پراکندنی و پاشیدنی در چشم و قروح و جراحات . سوده های خشک ادویه که برای قطع رطوبات بر ریش
ذرورلغتنامه دهخداذرور. [ ذُ ] (ع مص ) برآمدن آفتاب . دمیدن خورشید. دمیدن صبح . طالع شدن روز. طلوع . برآمدن آفتاب وماه و ستاره . (زوزنی ). || ذرور لحم ؛ نزاری و لاغری گوشت . (از
ضرورلغتنامه دهخداضرور. [ ض َ ] (ع ص ) بایسته . واجب . لازم .- ضرور بودن ؛ بایستن . دربایستن . صاحب آنندراج گوید: مخفف ضرورة و بعضی مخفف ضروری گمان برده اند بمعنی ناگزیر، و با ل
ذرورفرهنگ انتشارات معین(ذَ) [ ع . ] (اِ.) 1 - داروی خشک ، سوده یا کوفته شده ، پراکندنی یا پاشیدنی در زخم و جراحات . ج . ذرورات . 2 - نوعی بوی خوش ، عطر. ج . اذره .
زرورقلغتنامه دهخدازرورق . [ زَ وَ رَ ] (اِ مرکب ) طلق که در عرف هند ابرک گویند. (آنندراج ) (بهار عجم ). زرک . (فرهنگ فارسی معین ): ... و زرورق که به نگارگری بکار برند اوفرمود و ر
زرورقیلغتنامه دهخدازرورقی . [ زَ وَ رَ ] (ص نسبی ، اِ) منسوب به زرورق . مانند زرورق . به رنگ زرورق . || نوعی از بهترین خرما در جیرفت . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
زرکفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهزرورق؛ کاغذ زردرنگ که به شکل ورق زر ساخته می‌شود و برای تزیین به کار می‌رود.