زردهشتلغتنامه دهخدازردهشت . [ زَ هَُ / هََ / هَِ ] (اِخ ) پیغمبر آتش پرستان بود. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 52). نام مردی است که کیش مغان را به او اعتقاد نبوت است و در زمان گشتاسب بو
زردهشتلغتنامه دهخدازردهشت . [ زَ هَُ / هََ هَِ ] (اِخ ) نام موبد موبدان در زمان هرمزبن انوشیروان که او را هرمز مسموم ساخت . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : دل موبد موبدان تنگ شدرخانش
زردهشتیلغتنامه دهخدازردهشتی . [ زَ هَُ / هََ / هَِ ] (ص نسبی ) زردشتی . زرتشتی . منسوب به زردشت پیامبر ایرانیان باستان : لب بیجاده گون و ناله ٔ چنگ می چون زنگ و دین زردهشتی . دقیقی
زردهشتیلغتنامه دهخدازردهشتی . [ زَ هَُ / هََ / هَِ ] (ص نسبی ) زردشتی . زرتشتی . منسوب به زردشت پیامبر ایرانیان باستان : لب بیجاده گون و ناله ٔ چنگ می چون زنگ و دین زردهشتی . دقیقی
زارشتلغتنامه دهخدازارشت . [ رُ ] (اِخ ) بمعنی زردهشت است . (جهانگیری ). رجوع به زارتشت و زرتشت و صور دیگر آن شود.
آذر زردشتلغتنامه دهخداآذر زردشت . [ ذَ رِ زَ دُ ] (اِخ ) آذَرِ زَرْدهُشْت . نام آتشکده ٔ هفتم از هفت آتشکده ٔ بزرگ پارسیان : پرستنده ٔ آذر زردهشت همی رفت با باژ و بَرْسَم بمشت چو از
پشت برآوردنلغتنامه دهخداپشت برآوردن . [پ ُ ب َ وَ دَ ] (مص مرکب ) روی گردانیدن : بگیرید یکسر ره زردهشت بسوی بت چین برآرید پشت .دقیقی .
اوستلغتنامه دهخدااوست . [ ] (اِخ ) در بیت زیر به معنی اوستا آمده است : نشسته بیک دست چون زردهشت که با زند و اوست آمده از بهشت .فردوسی .
