زرادخانهلغتنامه دهخدازرادخانه . [ زَرْ را ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) سلاح خانه . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). محل اسلحه و ذخایر و مهمات نظامی . قورخانه . اسلحه خانه . جبه خانه . جیباخانه
زرادخانهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. [مجاز] مجموعۀ تسلیحات و جنگ‌افزاری یک کشور.۲. اسلحهخانه؛ انبار اسلحه.
زردخانهلغتنامه دهخدازردخانه . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جبه خانه . (ناظم الاطباء) (دزی ج 1 ص 585). || زندان مخصوص برای افرادی خاص . || نوعی خیمه . || نوعی حریر ظریف که شبیه تافته
زرادگاهلغتنامه دهخدازرادگاه . [ زَرْ را ] (اِ مرکب ) زرادگه . جائی که زره سازند. (فرهنگ فارسی معین ). || زرادخانه . جایگاه ساز و برگ جنگ . سلاح خانه . محل نگهداری وسائل و مهمات جنگ
زراقانهلغتنامه دهخدازراقانه . [ زَرْ را ن َ / ن ِ ] (ق مرکب )مأخوذ از تازی . بطور ریا و نفاق . (ناظم الاطباء).
زردخاناهلغتنامه دهخدازردخاناه . [ زَ ] (معرب ، اِ مرکب ) از «زرد» و فارسی «خاناه » در حقیقت بمعنی انبار زره ، زرادخانه است ... ولی شنیده شده است که این کلمه بمعنی زندانی است که نسبت
