زخزبلغتنامه دهخدازخزب . [ زُ زُب ب ] (ع ص ) درشت توانا و پر گوشت . گویند: صار والد الناقة زخزبا؛ یعنی درشت و فربه شد بچه ٔ ناقه . (از منتهی الارب ). درشت نیرومند و پر گوشت . (از
