زامخلغتنامه دهخدازامخ . [م ِ ] (ع ص ) شامخ . بلند. (اقرب الموارد). || مجازاً متکبر و گردنکش . (ناظم الاطباء). || مجازاً، کوه بلند. (ناظم الاطباء). || پیمانه ٔ پر و کامل . (اقرب
زمخلغتنامه دهخدازمخ . [ زَ ] (ع مص ) فخر و تکبر کردن . (زوزنی ). تکبر کردن . گردنکشی نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
زمخلغتنامه دهخدازمخ . [ زَ م َ ] (ع ص ) عقبة زمخ ؛ عقبه ٔ سخت و دور دراز. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
زمخلغتنامه دهخدازمخ . [ زُم ْ م َ ] (ع اِ) ج ِ زامخ . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به زامخ شود.
گوراب زرمخلغتنامه دهخداگوراب زرمخ . [ زَ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش صومعه سرای شهرستان فومن واقع در 9 هزارگزی باختر صومعه سرا و 9 هزارگزی باختر شوسه ٔ صومعه سرا به طاهرگ
زامخلغتنامه دهخدازامخ . [م ِ ] (ع ص ) شامخ . بلند. (اقرب الموارد). || مجازاً متکبر و گردنکش . (ناظم الاطباء). || مجازاً، کوه بلند. (ناظم الاطباء). || پیمانه ٔ پر و کامل . (اقرب
زمخلغتنامه دهخدازمخ . [ زَ ] (ع مص ) فخر و تکبر کردن . (زوزنی ). تکبر کردن . گردنکشی نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
زمخلغتنامه دهخدازمخ . [ زَ م َ ] (ع ص ) عقبة زمخ ؛ عقبه ٔ سخت و دور دراز. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
زمخلغتنامه دهخدازمخ . [ زُم ْ م َ ] (ع اِ) ج ِ زامخ . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به زامخ شود.
گوراب زرمخلغتنامه دهخداگوراب زرمخ . [ زَ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش صومعه سرای شهرستان فومن واقع در 9 هزارگزی باختر صومعه سرا و 9 هزارگزی باختر شوسه ٔ صومعه سرا به طاهرگ