زبان درکشیدنلغتنامه دهخدازبان درکشیدن . [ زَ دَ ک َ/ ک ِ دَ ] (مص مرکب ) خاموش گشتن . زبان در کام دزدیدن . (ناظم الاطباء). از سخن خودداری کردن : نظامی این چه اسرار است کز خاطر برون کردی
زبان را درکشیدنلغتنامه دهخدازبان را درکشیدن . [ زَ دَ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) ساکت شدن . سکوت کردن زبان در کشیدن : زبان را درکش ای سعدی ز شرح علم او گفتن تو در علمش چه دانی باش تا فردا ع
زبان برکشیدنلغتنامه دهخدازبان برکشیدن . [ زَ ب َ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) عبارت از آن است که حیوان از شدت تشنگی یا گرمی زبان خود را از دهان بیرون می آورد. (خلاصه ٔ بهارعجم ).
زبانه برکشیدنلغتنامه دهخدازبانه برکشیدن . [ زَ ن َ / ن ِ ب َ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) شعله کشیدن . زبانه کشیدن . اشتعال : ز هر سو زبانه همی برکشیدکسی خود و اسب سیاوش ندیدیکی دشت با دیدگ
زبانگویش اصفهانی تکیه ای: zebun طاری: ozmun طامه ای: ozon طرقی: ozmun کشه ای: ozmun نطنزی: zobon / uzon
زبان اندر کشیدنلغتنامه دهخدازبان اندر کشیدن . [ زَ اَ دَ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) سکوت اختیار کردن . زبان درکشیدن . زبان در کام کشیدن . زبان در کام دزدیدن : چون طمع یکسو نهادم پایمردی گو
زبان ستدنلغتنامه دهخدازبان ستدن . [ زَ س ِ ت َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از خاموش گردانیدن باشد. (برهان قاطع). متعدی از زبان درکشیدن . (آنندراج ). خاموش گردانیدن . (ناظم الاطباء) : نخست
زبان نگاه داشتنلغتنامه دهخدازبان نگاه داشتن . [ زَ ن ِ ت َ ] (مص مرکب ) خاموشی گزیدن . زبان بستن . زبان درکشیدن . زبان در کام دزدیدن : بندگان را زبان نگاه باید داشت با خداوندان که محال است
زبان به کام کشیدنلغتنامه دهخدازبان به کام کشیدن . [زَ ب ِ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از ساکت شدن و خاموش شدن . (خلاصه ٔ بهار عجم ) (آنندراج ) : زبان بکام مکش وحشی از فسانه ٔ عشق بگو که
زبانفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. (زیست‌شناسی) عضو گوشتی و متحرک در دهان انسان و حیوان که با آن مزۀ غذاها چشیده می‌شود و به جویدن غذا و بلع آن کمک می‌کند و انسان به‌وسیلۀ آن حرف می‌زند.۲. [مج