زاکیلغتنامه دهخدازاکی . (ع ص ) نامی . رشد و نمو کننده : علی الحسب الزاکی الرفیع شفیق . (اقرب الموارد). || آنکه در رفاه و نعمت بسر برد. (اقرب الموارد). || مرد پاکیزه و نیکو. (منت
زاکیلغتنامه دهخدازاکی . (اِخ ) ابن کامل قطیفی مکنی به ابوالفضائل و ملقب به اسیرالهوی و مهذب هبتی شاعر متوفی 546 هَ . ق . است . وی شاعری رقیق الشعر، ادیب و فاضل بود. و این چند بی
زاکیلغتنامه دهخدازاکی . (ع ص ) از زکو، پاکیزه و نیکو. (اقرب الموارد) : صبا عبیرفشان گشت ساقیا برخیزو هات شمسةَ کرم مطیّب زاکی .حافظ.
زاکیفرهنگ انتشارات معین[ ع . ] (اِفا.) 1 - پاکیزه و نیکو. 2 - کسی که در رفاه و نعمت به سر برد. 3 - نمو کننده .
زاکیةالدین عنایت شاهلغتنامه دهخدازاکیةالدین عنایت شاه . [ ی َ تُدْ دی ع ِ ی َ ] (اِخ ) از ملوک اتجه ٔ سوماترا در 1089 هَ . ق . است . (از معجم الانساب و الاسرات الحاکمة فی التاریخ الاسلامی ص 452
زاکیةالدین عنایت شاهلغتنامه دهخدازاکیةالدین عنایت شاه . [ ی َ تُدْ دی ع ِ ی َ ] (اِخ ) از ملوک اتجه ٔ سوماترا در 1089 هَ . ق . است . (از معجم الانساب و الاسرات الحاکمة فی التاریخ الاسلامی ص 452