زاویه ٔ منفرجهلغتنامه دهخدازاویه ٔ منفرجه . [ ی َ / ی ِ ی ِ م ُ ف َ رِ ج َ / ج ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زاویه ای که زیادتر از نود درجه باشد. (ناظم الاطباء). چون خطی بالای خطی به نهجی ک
زاویه ٔ گشادهلغتنامه دهخدازاویه ٔ گشاده . [ ی َ / ی ِ ی ِ گ ُ دَ / دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به زاویه ٔ منفرجه شود.
جکلغتنامه دهخداجک .[ ج ِک ک ] (ع اِ) فرورفتگی است مانند زاویه ٔ منفرجه در دیوار که به خارج میل دارد. مقابل رِخ ّ. (دزی ).
منفرجهلغتنامه دهخدامنفرجه . [ م ُ ف َ رِ ج َ / ج ِ ] (از ع ، ص ) منفرجة. تأنیث منفرج . رجوع به منفرج شود.- زاویه ٔ منفرجه ؛ زاویه ای که بزرگتر از زاویه ٔ قائمه باشد. (ناظم الاطب
منفرجلغتنامه دهخدامنفرج . [ م ُ ف َ رِ ] (ع ص ) دارای فرجه و گشاده . (ناظم الاطباء).باز. گشاد. گشاده . گشوده . (یادداشت مرحوم دهخدا).- زاویه ٔ منفرج ؛ زاویه ٔ منفرجه . (ناظم الا
طفرةلغتنامه دهخداطفرة. [ طَ رَ ] (ع مص ) طفور.(منتهی الارب ). برجستن . بالا برجستن . (منتهی الارب ). برجستن از روی چیزی : و چون وحشی در دام افتاده را که صیاد بازیچه و مضحکه را ر