زاویه

zāviye

۱. (ریاضی) فضای میان دو خط یا دو سطح متقاطع.
۲. [مجاز] طرز نگرش به چیزی؛ دیدگاه.
۳. کنج؛ گوشه.
۴. [قدیمی] عبادتگاه زاهدان و صوفیان؛ خانقاه.
۵. [قدیمی] اتاقی در خانقاه برای ذکر گفتن یا نماز خواندن.
۶. [قدیمی] محل زندگی؛ خانه.
۷. [قدیمی، مجاز] آشیانۀ پرنده.
⟨ زاویهٴ قائمه: (ریاضی) زاویه‌ای که از عمود شدن خطی بر خط دیگر پدید می‌آید.
⟨ زاویهٴ حاده: (ریاضی) زاویه‌ای که کمتر از نود درجه باشد؛ کوچک‌تر از زاویۀ قائمه؛ گوشۀ تند.
⟨ زاویهٴ منفرجه: (ریاضی) زاویه‌ای که بیشتر از نود درجه باشد؛ بزرگ‌تر از زاویۀ قائمه؛ گوشۀ باز.

۱. کنج، گوشه
۲. بیعت، خانقاه، دیر، صومعه، عبادتخانه، معبد، تکیه
۳. خلوتخانه، خلوتکده
۴. خانه، مسکن
۵. حجره، غرفه

گوشه