خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
زاجر پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
زاجر
/zājer/
معنی
بازدارنده؛ منع‌کننده.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
زاجر
فرهنگ فارسی معین
(جِ) [ ع . ] (اِفا.) 1 - منع کننده ، بازدارنده . 2 - بانگ زننده .
-
زاجر
لغت‌نامه دهخدا
زاجر. [ ج ِ ] (اِخ ) ابن الصّلت طاحی محدث است و بخاری در تاریخ کبیر [ الکنی ] ترجمه ٔ او را آورده است . (تاج العروس ). ابن قتیبه حدیثی از وی نقل کرده است . (عیون الاخبار).
-
زاجر
لغت‌نامه دهخدا
زاجر. [ ج ِ ] (اِخ ) ابن الهیثم ، محدث است و بخاری در کتاب کنی ترجمه ٔ وی را آورده است . (تاج العروس ).
-
زاجر
لغت‌نامه دهخدا
زاجر.[ ج ِ ] (ع ص ) منع‌کننده . بازدارنده ٔ از کاری . (دهار)(آنندراج ) (اقرب الموارد). || زاجر قلبی در اصطلاح صوفیه ، واعظ و زنهاردهنده ٔ حق و خواننده بسوی خدا است و آن نوری است که در دل مؤمن تابد. (تعریفات ). || اندرزدهنده : و در حلقه ٔ درویشان زاجر...
-
زاجر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی] [قدیمی] zājer بازدارنده؛ منع‌کننده.
-
واژه‌های مشابه
-
زاجر قلبی
لغت‌نامه دهخدا
زاجر قلبی . [ ج ِرِ ق َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به زاجر شود.
-
واژه‌های همآوا
-
ضاجر
فرهنگ فارسی معین
(جِ) [ ع . ] (اِفا.) دلتنگ ، بی آرام از غم .
-
ضاجر
لغت‌نامه دهخدا
ضاجر. [ ج ِ ] (ع ص ) دلتنگ . بی آرام از غم . مضطرب . (غیاث ) (آنندراج ).
-
جست‌وجو در متن
-
زجار
لغت‌نامه دهخدا
زجار. [ زَج ْ جا ] (ع ص ) صیغه ٔ مبالغه است از زجر. (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط) (از البستان ). و رجوع به زجر و زاجر و زجرة شود.
-
یازع
لغت‌نامه دهخدا
یازع . [ زِ ] (ع ص ) زجر و سرزنش کننده . (آنندراج ). مردم قبیله ٔ هذیل بجای وازع یازع خوانند. (منتهی الارب ). لغتی در وازع در میان هذیل یعنی زاجر. (از اقرب الموارد). و رجوع به وازع شود.
-
فال گیر
لغت‌نامه دهخدا
فال گیر. (نف مرکب ) فالچی .فال گو. زاجر. (یادداشت بخط مؤلف ). شخصی که ادعای اخبار از مستقبلات کند به توسط احضار اموات و سؤال نمودن از ایشان ، و این مطلب در شریعت موسوی ممنوع بود و مرتکب آن بایستی سنگسار شود. (قاموس کتاب مقدس ).
-
فعفع
لغت‌نامه دهخدا
فعفع. [ ف َ ف َ ] (ع اِ) بزغاله . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (ص ) مرد چست سبک و تیزرو. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || زاجر گوسپند. || شیرین کلام ترزبان . (از اقرب الموارد). رجوع به فعفعانی شود. || (اِ صوت ) کلمه ٔ زجر گوسپند. (منتهی الار...