لغتنامه دهخدا
ریحانة. [ رَ ن َ ] (ع اِ) گیاهی خوشبوی که در زمین نرم روید. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). حنوة و آن گیاهی سهلی یا آزریون بری است . (ازاقرب الموارد). || دسته ٔ ریحان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). دسته ٔ شاهسپرم . (فرهنگ فارسی معین ).
