ریامیثنلغتنامه دهخداریامیثن . [ ] (اِخ ) رامیثن . صورتی از رامیثن و رامیتن و... که نام قصبه ٔ قدیم بخارا بوده است . رجوع به احوال و اشعار رودکی ص 74 و 101 و رامیتن و رامیثن شود.
ریامیثنلغتنامه دهخداریامیثن . [ ] (اِخ ) رامیثن . صورتی از رامیثن و رامیتن و... که نام قصبه ٔ قدیم بخارا بوده است . رجوع به احوال و اشعار رودکی ص 74 و 101 و رامیتن و رامیثن شود.
آهنگرلغتنامه دهخداآهنگر. [ هََ گ َ ] (ص مرکب ) پیشه وری که آهن در کوره تافته و کوبد و آلات آهنینه سازد. حداد. هبرَقی . هالکی . قین . ریّام . نهامی . نهامین : کشاورز و آهنگر و پای
چهارشنبه رامیتنلغتنامه دهخداچهارشنبه رامیتن . [ چ َ شَم ْ ب ِ ت َ ] (اِخ ) نام جدید یکی از شهرهای قدیم بخارا به اسم رامیثن یا ریامیثن یا اریامیثن یا رامیثنیه که تا قرن هشتم بنام رامیتن معر
رامیتنلغتنامه دهخدارامیتن . [ ت َ ] (اِخ ) رامیثن . نام قصبه ای است بزرگ از ولایت بخارا، معمور و آباد و از آنجاست خواجه علی رامیتنی که او را خواجه ٔ عزیزان گویند. (آنندراج ) (از ب
ابوعلیلغتنامه دهخداابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) فضیل بن عیاض بن مسعودبن بشر تمیمی بالولاء الطالقانی الاصل الفندینی . مولد او به ابیورد و بقولی بسمرقند و منشاء وی ابیورد بود. و اصل ا
