رکحاءلغتنامه دهخدارکحاء. [ رَ ] (ع ص ، اِ) زمین درشت بلند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
رسحاءلغتنامه دهخدارسحاء. [ رَ ] (ع ص ) مؤنث ارسح . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || زن زشت . ج ، رُسُح . حدیث : لاتسترضعوااولادکم الرسح و لا العمش فان اللبن یورث
رصحاءلغتنامه دهخدارصحاء. [ رَ ] (ع ص ) مؤنث ارصح . زن لاغرسرین . ج ، رُصْح . (از آنندراج ) (منتهی الارب ).
رکاءلغتنامه دهخدارکاء. [ رَ ] (ع اِ) یا رَکّاک .آواز بوم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
رکاءلغتنامه دهخدارکاء. [ رَک ْ کا ] (ع اِ) یا رَکاء. آواز بوم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به رَکاء شود.
رکاءلغتنامه دهخدارکاء. [ رِ ] (ع اِ) ج ِ رکوة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ِ رکوة به معنی کوزه ٔ آب خوردنی و مشک آب . (از آنندراج ). ج ِ رکوة (به تثلیث ). (ناظم الاطباء)
رسحاءلغتنامه دهخدارسحاء. [ رَ ] (ع ص ) مؤنث ارسح . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || زن زشت . ج ، رُسُح . حدیث : لاتسترضعوااولادکم الرسح و لا العمش فان اللبن یورث
رصحاءلغتنامه دهخدارصحاء. [ رَ ] (ع ص ) مؤنث ارصح . زن لاغرسرین . ج ، رُصْح . (از آنندراج ) (منتهی الارب ).
رکاءلغتنامه دهخدارکاء. [ رَ ] (ع اِ) یا رَکّاک .آواز بوم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
رکاءلغتنامه دهخدارکاء. [ رَک ْ کا ] (ع اِ) یا رَکاء. آواز بوم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به رَکاء شود.
رکاءلغتنامه دهخدارکاء. [ رِ ] (ع اِ) ج ِ رکوة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ِ رکوة به معنی کوزه ٔ آب خوردنی و مشک آب . (از آنندراج ). ج ِ رکوة (به تثلیث ). (ناظم الاطباء)