روبستهلغتنامه دهخداروبسته . [ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) روگرفته . حجاب بر چهره داشته . نقاب بر صورت افکنده : خوبرویان گشاده رو باشندتو که روبسته ای مگر زشتی ؟! سعدی .و رجوع به رو بستن شود.
گرفتهلغتنامه دهخداگرفته . [ گ ِ رِ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) مجذوب . مفتون . مبتلا. گرفتار : روندگان مقیم از بلا بپرهیزندگرفتگان ارادت بجور نگریزند. سعدی (طیبات ).نه بخود میرود گرفته ٔ عشق دیگری می بر