روستملغتنامه دهخداروستم . [ ت َ ] (اِخ ) تحریف شده ٔ رستم : هم گه بهرام گور هم گه نوشیروان هم بگه اردشیر هم بگه روستم . منوچهری .آن بگه کوشش چون روستم وآن بگه بخشش چون کیقباد. مس
رستملغتنامه دهخدارستم . [ رُ ت َ ] (اِخ ) شمس الدین ، مکنی به ابوالمعالی ، از وهسودانیان یا روادیان . ممدوح قطران تبریزی . (یادداشت مؤلف ) : امیر جستان گیتی گشا چو کاوس است ابو
رستملغتنامه دهخدارستم . [ رُ ت َ ] (اِخ ) نام برادر زادفرخ که سردار خسرو پرویز بود. (لغات ولف ) : که پیچیده بد رستم از شهریاربه جای خود و تیغزن ده هزار.فردوسی .
رستملغتنامه دهخدارستم . [ رُ ت َ ] (اِخ ) نام شهری به فارس که به زمان عمر مسلمین بگشودند. (یادداشت مؤلف ).
گنج نهلغتنامه دهخداگنج نه . [ گ َ ن ِه ْ ](نف مرکب ) صاحب و مالک گنج . (آنندراج ) : من مر او را در مدیحی روستم خواندم همی واین ، چنین باشد که خوانی گنج نه را گنجبان .فرخی .
گنجبانلغتنامه دهخداگنجبان . [ گ َ ] (ص مرکب ) (از: گنج + بان ، پسوند). نگاهدارنده ٔ گنج . محافظ گنج . آنکه گنج را نگاهداری می کند : من مر او را در مدیحی روستم خواندم همی واین چنین
رأی العینلغتنامه دهخدارأی العین . [ رَءْ یُل ْ ع َ ] (ع اِ مرکب )رأی عین . دیدن بچشم . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). دیدار بچشم . (دهار). بدیدن چشم . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 50). بدی
درگهلغتنامه دهخدادرگه . [ دَ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) درگاه . جای در. مدخل خانه . در خانه . آنجا از خانه که در است : پرستنده تازانه ٔ شهریاربیاویخت از درگه ماهیار. فردوسی .درگه میران
دریغیلغتنامه دهخدادریغی . [دِ / دَ ] (اِ) دریغ. اسب ضعیف و نزار : در دست بنده دریغی دو مانده انددل روز و شب بدست جو و کاهشان گرو. ظهیرالدین نصر سموری سنجری .برسمش چون بوسه دادم ن