روز حشرلغتنامه دهخداروز حشر. [ زِ ح َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روز قیامت . روز رستاخیز : هرچه بر الفاظ خلق مدحت رفته ست یا برود تا بروز حشر تو آنی . رودکی .بروز حشر که فعل بدان و
حشرلغتنامه دهخداحشر. [ ح َ ] (ع ص ، اِ) گوش لطیف و باریک . (واحد و تثنیه و جمع در آن یکسان است ). (آنندراج ). || پر لطیف که بر تیر نهند. || سنان حشر؛ سنان باریک . سنانی باریک .
روزلغتنامه دهخداروز. (اِ) در پهلوی رُچ ، پارسی باستان رئوچه ، اوستا رئوچه ، هندی باستان رچیش ، ارمنی لئیز کردی روژ ، افغانی ورَج بلوچی رُچ و رُش ، وخی رئوج ، گیلگی روز ، فریزند
طامةلغتنامه دهخداطامة. [ طام ْ م َ ] (ع اِ) روز قیامت ، بدان جهت که غالب و فوق همه چیزهاست . (منتهی الارب ) (آنندراج ). در لغت روز قیامت را گویند کما فی الصراح . (کشاف اصطلاحات
بیرویلغتنامه دهخدابیروی . (ص مرکب )(از: بی + روی ) بی وجه . بی دلیل . بی مورد : کسی کو دیگران را برگزیند بر چنین میری بپرسد روز حشر ایزد از آن بیروی بهتانش .ناصرخسرو.
تمسکاتلغتنامه دهخداتمسکات . [ ت َ م َس ْ س ُ ] (اِ) ج ِ تمسک ، اسناد و دستاویزها و حجت ها و ترده ها. (ناظم الاطباء) : ز پرسش گنهم روز حشر آخر شدتمسکات گناهان خلق پاره کنند. شایسته