رنجمند

ranjmand

معنی

رنجور؛ دردمند: ◻︎ چو آه سینهٴ ایشان ز یارب سحری / تن صحیح مرا کرد رنجمند و سقیم (سوزنی: لغت‌نامه: رنجمند).

جست‌وجوی دقیق

رنجمند

لغت‌نامه دهخدا

رنجمند. [ رَ م َ ] (ص مرکب ) رنجور. دردمند : چو آه سینه ٔ ایشان ز یارب سحری تن صحیح مرا کرد رنجمند وسقیم .سوزنی .

رنجمند

فرهنگ فارسی عمید

رنجور؛ دردمند: ◻︎ چو آه سینهٴ ایشان ز یارب سحری / تن صحیح مرا کرد رنجمند و سقیم (سوزنی: لغت‌نامه: رنجمند).

جست‌وجوی متن

مند

مند. [ م َ ](پسوند) یعنی خداوند، با کلمه ٔ دیگر ترکیب کنند و تنها مستعمل نشده چون مستمند و دردمند و روزی مند و آزمند و آه مند. (فرهنگ رشیدی ). به معنی صاحب و خداوند باشد و بیشتر در آخر کلمات آید، همچو دولتمند؛ یعنی صاحب دولت و ارجمند؛ یعنی صاحب و خداوند قدر و قیمت و حاجتمند و

رب

لغت‌نامه دهخدا

رب . [ رَ ] (از ع ، اِ) لغتی است در رَب ّ که گاهی مخفف آید. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از متن اللغة). لغتی است در رب که از نامهای خداوند تبارک و تعالی باشد. (ناظم الاطباء). در فارسی نیز معمولاً مخفف آید مگر درمقام عطف و اضافه و بندرت شعر و جز آن :</span

درپیوند

بیشتر بدانید

رنجمند

ranjmand

معنی

جست‌وجوی دقیق

رنجمند

لغت‌نامه دهخدا

رنجمند

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی متن

مند

لغت‌نامه دهخدا

رب

لغت‌نامه دهخدا