رفهةلغتنامه دهخدارفهة. [ رَ ف َ هََ ] (ع اِمص ) رحمت و مهربانی و مرحمت . (ناظم الاطباء). رحمت . مهربانی . (منتهی الارب ). رحمت و رأفت . (از اقرب الموارد).
رفته استگویش اصفهانی تکیه ای: bešdaha طاری: bešdaya طامه ای: bošeɹe طرقی: bešiya کشه ای: bešiya نطنزی: bašiya
رفته بودمگویش اصفهانی تکیه ای: bešdebâɂu(n) طاری: bešdaboyu(n) طامه ای: bošeɹabeɹo(n) طرقی: bešiyaboyo(n) کشه ای: bešiboyo(n) نطنزی: bašiyabiyo(n)
رفته بودیگویش اصفهانی تکیه ای: bešdebâɂe طاری: bešdaboye طامه ای: bošeɹabeɹe طرقی: bešiyaboye کشه ای: bešiboye نطنزی: bašiyabiye
رفته بودگویش اصفهانی تکیه ای: bešdebo طاری: bešdabo طامه ای: bošeɹabo طرقی: bešiyabo کشه ای: bešibo نطنزی: bašiyabo
رفته بودیمگویش اصفهانی تکیه ای: bešdebâɂima طاری: bešdaboyim طامه ای: bošeɹabeɹim طرقی: bešiyaboyim کشه ای: bešiboyim نطنزی: bašiyabiyim
مهربانیلغتنامه دهخدامهربانی . [ م ِ ] (حامص مرکب ) عمل مهربان . صفت مهربان . نواخت . محبت . نوازش . حنو. تحنی . شفقت .(مهذب الاسماء). رأفت . عطوفت . عاطفه . عاطفت . حنان . (منتهی
رحمتلغتنامه دهخدارحمت . [ رَ م َ ] (ع اِمص ) رَحْمة. مهربانی . (منتهی الارب ). مهربانی و مرحمت و شفقت . (ناظم الاطباء). مرحمت . شفقت . رأفت . (یادداشت مؤلف ). رحم . رأفت از ر
ترفیهلغتنامه دهخداترفیه . [ ت َ ] (ع مص ) آسان گردانیدن کار بر کسی . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار). آسوده داشتن . (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). رهایِش دادن از غم و اندوه و آس
