رفغلغتنامه دهخدارفغ. [ رَ ] (ع ص ، اِ) نکوهیده ترین وادی وبدترین آن از جهت خاک . || ناحیه . ج ، اَرفُغ. || مشک رقیق تنک پوست متوسطمیان جید وردی . || زمین بسیارخاک . || جای خشک
رفغلغتنامه دهخدارفغ. [ رُ ] (ع اِ) ریم ناخن یا ریم بنهای ران . || هر فراهم آمدنگاه ریم از بدن . ج ، اَرفاغ و رُفوغ . (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموار
رفقلغتنامه دهخدارفق . [ رَ ] (ع مص ) سود رسانیدن کسی را. (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از منتهی الارب ). || استوار کردن کاری را. (ناظم الاطباء). || بستن بازوی ماده شتر را تا آه
رفقلغتنامه دهخدارفق . [ رَ ف َ ] (ع ص ) ماء رفق ؛ آب سهل حصول و نزدیک . (ناظم الاطباء). آب سهل حصول . (آنندراج ). آب سهل حصول یا کوتاه رس . (منتهی الارب ). || مرتع رفق ؛ چراگاه
رفقلغتنامه دهخدارفق . [ رَ ف َ ] (ع مص ) برتافته آرنج گردیدن و به بیماری رفق مبتلا شدن . (از ناظم الاطباء). || (اِمص ) برتافتگی آرنج . (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب
رفغاءلغتنامه دهخدارفغاء. [ رَ ] (ع ص ) زن باریک ران خردشرم . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). || زنی که بن هر دو ران وی خرد باشد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد)
رفغنیةلغتنامه دهخدارفغنیة. [ رُ ف َ ی َ ] (ع اِمص ) زیست فراخ . (ناظم الاطباء). به معنی رفاغیة. (منتهی الارب ). زیست فراخ . مانند رُفَهنیَة است . (از اقرب الموارد). || تن آسایی .(
رفغاءلغتنامه دهخدارفغاء. [ رَ ] (ع ص ) زن باریک ران خردشرم . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). || زنی که بن هر دو ران وی خرد باشد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد)
رفغنیةلغتنامه دهخدارفغنیة. [ رُ ف َ ی َ ] (ع اِمص ) زیست فراخ . (ناظم الاطباء). به معنی رفاغیة. (منتهی الارب ). زیست فراخ . مانند رُفَهنیَة است . (از اقرب الموارد). || تن آسایی .(
رفاغلغتنامه دهخدارفاغ . [ رِ ] (ع اِ) ج ِ رَفغ. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (از آنندراج ). رجوع به رفغ شود. || (اِمص ) وسعت عیش . (یادداشت مؤلف ) : مدت سی سال در رفاغ حال و ف
رفوغلغتنامه دهخدارفوغ . [ رُ ] (ع اِ) ج ِ رَفغ. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به رفغ شود.
ارفغلغتنامه دهخداارفغ. [ اَ ف ُ ] (ع اِ) ج ِ رَفغ،نکوهیده ترین وادی و بدترین آنها از حیث خاک وناحیه .
