لغتنامه دهخدا
ترعیظ. [ ت َ ] (ع مص ) سست گردانیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد). || برانگیختن و شتابانیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). شتابانیدن . (از اقرب الموارد) (از المنجد). از اضداد است . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || جنبانی