رعنافرهنگ نام‌ها(تلفظ: raenā) (عربی) زیبا و دلفریب ؛ زن خویشتن آرا ؛ (در قدیم) ویژگی آن که یا آنچه به سبب داشتن ظاهر زیبا ، قدرت ، یا ثروت بسیار ، خودخواه و گستاخ شده است ؛ (به
رعنالغتنامه دهخدارعنا. [ رَ ] (ع ص ) یا رعناء. تأنیث ارعن ؛ زن ابله . (از کشاف زمخشری ). زن گول . (دهار). زن گول و سست و ضعیف . (منتهی الارب ). زن گول و سست . (آنندراج ) (غیاث
رانالغتنامه دهخدارانا. (اِ) بمعنی راجه عموماً و لقب راجه های اودیپور که ملکی است بین مالوه و اجمیر و گجرات و رانا خصوصاً. (از آنندراج ) (از غیاث اللغات ). راجه ٔ هند. (ناظم الاط
رانالغتنامه دهخدارانا. (یونانی ، اِ) انار که بعربی رمان خوانند. (برهان ) (آنندراج ). انار. (ناظم الاطباء).
رانعلغتنامه دهخدارانع. [ ن ِ ] (ع ص ) بازی کننده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تکان دهنده . (از اقرب الموارد). ج ، رانعون . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).
رعناءلغتنامه دهخدارعناء. [ رَ ] (اِخ ) لقب شهر بصره . (یادداشت مؤلف ). نام بصره . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). نام بصرة، سمیت به تشبیهاً برعن الجبل . (منتهی الارب ).
رعناءلغتنامه دهخدارعناء. [ رَ ] (ع ص ، اِ) رعنا. مؤنث ارعن ؛ زن گول و سست . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) (از دهار)(از منتهی الارب ). رجوع به رَعنا شود. || نوعی از انگور. (
رعناءلغتنامه دهخدارعناء. [ رَ ] (ع ص ، اِ) رعنا. مؤنث ارعن ؛ زن گول و سست . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) (از دهار)(از منتهی الارب ). رجوع به رَعنا شود. || نوعی از انگور. (
رعناءلغتنامه دهخدارعناء. [ رَ ] (اِخ ) لقب شهر بصره . (یادداشت مؤلف ). نام بصره . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). نام بصرة، سمیت به تشبیهاً برعن الجبل . (منتهی الارب ).
رعناییلغتنامه دهخدارعنایی . [ رَ ] (حامص ) رعنائی . زیبایی . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (غیاث اللغات ). حسن وجمال و دلربایی . (ناظم الاطباء) : آمدنداز کشی و رعنایی با هزاران هزار ز