خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
رعده پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
رعده
/ra'de/
معنی
اضطراب و لرزه از ترس یا حالت دیگر.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
رعده
فرهنگ فارسی معین
(رِ دَ یا دِ) [ ع . رعدة ] (اِمص .) لرزه ، جنبش ، تشنج .
-
رعده
لغت‌نامه دهخدا
رعده . [ رَ دَ / دِ ] (ع اِ) رَعدَة. لرزه . جنبش . تشنج . (فرهنگ فارسی معین ). رعشه . لرزه . لرز. ارتعاش . ارتعاد. لرزش . اضطراب و آن مقدمه ٔ رعشه باشد. (یادداشت مؤلف ).
-
رعده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی: رعدَة] [قدیمی] ra'de اضطراب و لرزه از ترس یا حالت دیگر.
-
واژه‌های مشابه
-
رعدة
لغت‌نامه دهخدا
رعدة. [ رَ دَ ] (ع اِ) لرزه . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ).
-
رعدة
لغت‌نامه دهخدا
رعدة. [ رِ دَ] (ع اِ) رَعدَة. (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (یادداشت مؤلف ). لرزه ای که از ترس و جز آن عارض شود. (از اقرب الموارد). رجوع به رَعدَة شود.
-
واژه‌های همآوا
-
راده
لغت‌نامه دهخدا
راده . [ رادْ دَ ] (ع اِ) به اصطلاح کتابت علامت و یا عددی که بر بالای سطری گذارند تا دلالت کند و نشان دهد کلام محذوف و از تو افتاده ای را که در حاشیه نوشته اند. (ناظم الاطباء). علامتی از اعداد یا چیز دیگر که در متن کتابی نهند و همان علامت را در حاشیه...
-
جست‌وجو در متن
-
نفیضی
لغت‌نامه دهخدا
نفیضی . [ ن ِف ْ فی ضا ] (ع اِ) جنبش . لرزه . (منتهی الارب ). حرکة. رعدة. نِفِضی ّ̍. (اقرب الموارد). || (مص ) نفض . (ناظم الاطباء).
-
انجاج
لغت‌نامه دهخدا
انجاج . [ اِن ْ ن ِ ] (اِ) حب انجاج ؛ حبی است مرکب هندیان را که در فالج و لقوه و صرع و رعده و خشکی اعصاب بکار است . (یادداشت مؤلف ).
-
نفضی
لغت‌نامه دهخدا
نفضی . [ ن َ ف َ ضا / ن ِ ف ِض ْ ضا ] (ع اِ) جنبش . لرزه . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). حرکت . رعده . (از اقرب الموارد). نفیضی . (منتهی الارب ).
-
نحواء
لغت‌نامه دهخدا
نحواء. [ ن ُ ح َ ] (ع ، اِمص ، اِ) لرزه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). رعدة. (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد). || یازیدگی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). تمطی . (معجم متن اللغة) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).
-
قفة
لغت‌نامه دهخدا
قفة. [ ق َف ْ ف َ ] (ع ص ) مرد ریزه اندام یا پست قد سست . (منتهی الارب ). رجوع به قُفّة شود. || (اِ) فسره و لرزه تب و فراخه ٔ آن . (منتهی الارب ). رعدة تأخذ من الحمی و قشعریره . (اقرب الموارد). رجوع به قُفّة و قِفّة شود.
-
قفة
لغت‌نامه دهخدا
قفة. [ ق ِف ْ ف َ ] (ع اِ) گوه بچه ٔ نوزاده . (منتهی الارب ). نخست چیز که از شکم نوزاد برآید. (اقرب الموارد). || فسره و لرزه تب و فراخه ٔ آن . (منتهی الارب ). رعدة تأخذ من الحمی و قشعریرة. (اقرب الموارد). و رجوع به قَفّة و قُفّة شود.