رضیعلغتنامه دهخدارضیع. [ رَ ] (ع ص ) طفل شیرخواره . (آنندراج ). راضع. شیرخوار. شیرخواره . (یادداشت مؤلف ). کودک شیرخواره . ج ، رُضَعاء. (مهذب الاسماء). شیرخوار. (غیاث اللغات ).
رضیعةلغتنامه دهخدارضیعة. [ رَ ع َ ] (ع ص ) رضیعه . دختر شیرخواره . (مهذب الاسماء). تأنیث رضیع. ج ، رضیعات و رَواضِع. (یادداشت مؤلف ).
ابواحمد عمربن الرضیعلغتنامه دهخداابواحمد عمربن الرضیع. [ اَ اَ م َ ع ُ م َ رِ نِرْ رَ ] (اِخ ) از مشایخ شیعه و راوی فقه از ائمه . (ابن الندیم ).
رضیعةلغتنامه دهخدارضیعة. [ رَ ع َ ] (ع ص ) رضیعه . دختر شیرخواره . (مهذب الاسماء). تأنیث رضیع. ج ، رضیعات و رَواضِع. (یادداشت مؤلف ).
ابواحمد عمربن الرضیعلغتنامه دهخداابواحمد عمربن الرضیع. [ اَ اَ م َ ع ُ م َ رِ نِرْ رَ ] (اِخ ) از مشایخ شیعه و راوی فقه از ائمه . (ابن الندیم ).
مرتضعلغتنامه دهخدامرتضع. [ م ُ ت َ ض ِ ] (ع ص ) رضیع. شیرخواره . (یادداشت مرحوم دهخدا). نعت فاعلی است از ارتضاع به معنی رضاع و رضاعه . رجوع به ارتضاع شود. || میشی که شیر خود را م
رضعلغتنامه دهخدارضع. [ رُ ض ُ ] (ع ص ) ج ِ رضیع. (از ناظم الاطباء). رجوع به رضیع شود. || ج ِ رَضِع. (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به رَضِع شود.