رضفةلغتنامه دهخدارضفة. [ رَ ض َ ف َ ] (ع اِ) داغی که به سنگ تفسان کرده باشند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). داغی که به سنگ تافته کنند. ج ، رَضَف ، رَضَفات . (از اقرب
رضفةلغتنامه دهخدارضفة. [ رَ ف َ ] (ع اِ) یکی رَضْف . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). واحد رضف ، یعنی مابین پاچه و دست اسب . (ازناظم الاطباء). و رجوع به رَضْف در معنی اسمی ش
رضفهلغتنامه دهخدارضفه . [ رَ ف َ / ف ِ ] (از ع ، اِ) یا رضفة. کنده ٔ زانو. گردنای زانو. (دهار) (مهذب الاسماء). عین الرکبه ، و آن استخوانی است مستدیرالشکل . کشکک . کاسه ٔزانو. سر
رَأْفَةٌفرهنگ واژگان قرآنمهربانِي همراه با دلسوزي (ازکلمه رأفت به معناي دلسوزي و تحريک شدن عواطف است ، بعضي از لغويين گفتهاند : به معناي رحمت آميخته با دلسوزي است )
رضفهلغتنامه دهخدارضفه . [ رَ ف َ / ف ِ ] (از ع ، اِ) یا رضفة. کنده ٔ زانو. گردنای زانو. (دهار) (مهذب الاسماء). عین الرکبه ، و آن استخوانی است مستدیرالشکل . کشکک . کاسه ٔزانو. سر
رضفاتلغتنامه دهخدارضفات . [ رَ ض َ ] (ع اِ) ج ِ رَضْفَة. (یادداشت مؤلف ) (مهذب الاسماء).- رضفات العرب ؛ چهار قبیله اند از عرب : شیبان وتغلب و بهراء و ایاد، از لحاظ سخت کوشی در
کاسه ٔ زانولغتنامه دهخداکاسه ٔ زانو. [ س َ / س ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آئینه ٔ زانو. رضفه . رجوع به رضفه شود : جام جم آئینه دار کاسه ٔ زانوی ماست ما چو طفلان هر طرف بهر تماشام