رسوخلغتنامه دهخدارسوخ . [ رُ ] (ع اِمص ) استواری و پابرجا بودن . (غیاث اللغات ) (از منتخب اللغات ). سنوخ . (یادداشت مؤلف ). استواری . پابرجایی . ثبات . (فرهنگ فارسی معین ) (یاد
رسوخلغتنامه دهخدارسوخ . [ رُ ] (ع مص ) ثابت و پابرجا شدن چیزی در جای خود مانند ثابت شدن مرکب در کاغذ و دانش در قلب ، و فلان راسخ در علم است یعنی از ثابت و استوارشدگان در آنست .
رصوخلغتنامه دهخدارصوخ . [ رُ ] (ع مص ) لغتی است در رسوخ . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به رسوخ شود.
رسوخ کردنلغتنامه دهخدارسوخ کردن . [ رُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بطور ثابت و استوار در دل اثر کردن و راه پدید کردن دل به استواری . (ناظم الاطباء). رخنه کردن . نفوذ کردن . اثر کردن . (فرهنگ
رسوخ یافتنلغتنامه دهخدارسوخ یافتن . [ رُ ت َ ] (مص مرکب ) رسوخ کردن . (فرهنگ فارسی معین ). نفوذ یافتن . اثر کردن . رجوع به رسوخ کردن شود.
رسوخیتلغتنامه دهخدارسوخیت . [ رُ خی ی َ] (ااز ع ، مص جعلی ) پایداری و استواری و ثبات و ثابت قدمی . || مودت و صداقت . (ناظم الاطباء).