رزاقلغتنامه دهخدارزاق . [ رَزْ زا ] (ع ص ) پیداکننده ٔ روزی و دهنده ٔ آن . (منتهی الارب ). رزق دهنده . (آنندراج ).روزی دهنده . (از کشاف اصطلاحات الفنون ). بسیار رزق دهنده . (فره
رزاقفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. رزق‌دهنده؛ روزی‌دهنده؛ روزی‌رساننده.۲. (اسم، صفت) از نام‌ها و صفات خدای‌تعالی.
رزاغلغتنامه دهخدارزاغ . [ رِ ] (ع اِ) ج ِ رَزَغة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ِ رَزَغة، به معنی گِلزار و لایستان . (آنندراج ). رجوع به رَزَغة شود.
رزاق خانهلغتنامه دهخدارزاق خانه . [ رَزْ زا ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ رزق . خانه ٔ روزی . || درگاه . بارگاه . دربار پادشاه . (از مجموعه ٔ مترادفات ص 159).
رزاقیلغتنامه دهخدارزاقی .[ رَ قی ی ] (ع اِ) می و شراب . (ناظم الاطباء). می . (آنندراج ) (منتهی الارب ). || نام گلی است .
رزاق خانهلغتنامه دهخدارزاق خانه . [ رَزْ زا ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ رزق . خانه ٔ روزی . || درگاه . بارگاه . دربار پادشاه . (از مجموعه ٔ مترادفات ص 159).
رزاقیلغتنامه دهخدارزاقی .[ رَ قی ی ] (ع اِ) می و شراب . (ناظم الاطباء). می . (آنندراج ) (منتهی الارب ). || نام گلی است .
نوابخشلغتنامه دهخدانوابخش . [ ن َ ب َ ] (نف مرکب ) رزاق . روزی رسان : ای جهان را ز هیچ سازنده هم نوابخش و هم نوازنده .نظامی .
