رخصت

۱. اذن؛ اجازه.
۲. (فقه) تسهیلاتی در امور شرعی برای موارد خاص.

۱. اجازت، اجازه، اذن، دستوری، مرخصی
۲. پروانه، جواز

allowance, leave, OK, permission, sanction, sufferance, toehold