رجوفلغتنامه دهخدارجوف . [ رُ ] (ع مص ) مصدر به معنی رَجْف . (ناظم الاطباء). جنبیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ).سخت جنبیدن و حرکت کردن . || جنبیدن و لرزیدن زمین . (از اقرب الموار
روفتگویش اصفهانی تکیه ای: bešrot طاری: bešrot طامه ای: boyrot طرقی: bešrot کشه ای: bešrot نطنزی: bašrot
جبل عافورلغتنامه دهخداجبل عافور. [ ج َ ب َ ل ِ ] (اِخ ) نام کوهی است به اسپانیا. رجوع به الحلل السندسیه ج 1 ص 146 شود.
تفورلغتنامه دهخداتفور. [ ت َ ](اِ) گل باشد و آن را بتازی طین گویند و بعضی با زای منقوطه نیز خوانند. (فرهنگ جهانگیری ) (از فرهنگ رشیدی ). گل باشد که بعربی طین خوانند. (برهان ). ب
