رتاجلغتنامه دهخدارتاج . [ رِ ] (ع اِ) درِ بزرگ که بر آن در کوچک باشد، منه : رتاج الکعبة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). دروازه ٔ بزرگ که در خرد میان او باشد. (غیاث اللغات ) (آنن
رتاجةلغتنامه دهخدارتاجة. [ رِ ج َ ] (ع اِ) سنگ . ج ، رتائج . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). صخرة. (اقرب الموارد). || هر راه کوه یا دره ٔ تنگ .(از اقرب الموارد از لسان
رتاجةلغتنامه دهخدارتاجة. [ رِ ج َ ] (ع اِ) سنگ . ج ، رتائج . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). صخرة. (اقرب الموارد). || هر راه کوه یا دره ٔ تنگ .(از اقرب الموارد از لسان
رتجلغتنامه دهخدارتج . [ رَ ت َ ] (ع اِ) رِتاج . در بزرگ . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به رتاج شود.
رتایجلغتنامه دهخدارتایج . [ رَ ی ِ ] (ع اِ) رتائج . ج ِ رتاجة. سنگها. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به رتاجة شود.
دماغهلغتنامه دهخدادماغه . [ دَ غ َ / غ ِ ] (اِ) بینی کوه و تیغه ٔکوه . (ناظم الاطباء). نوکی پیش آمده از کوه . (یادداشت مؤلف ). || کمان کشتی . تماغه . (ناظم الاطباء). || چوبی به
ذوالبردینلغتنامه دهخداذوالبردین . [ ذُل ْ ب ُ دَ ] (اِخ ) لقب عامربن اُحیمربن بهدلة. و وجه تلقیب آنکه منذربن ماءالسماء به روزی که وفود عرب را بار داده بود، دو برد نزد خود نهاده داشت
