ربیعةبن خوطلغتنامه دهخداربیعةبن خوط. [ رَ ع َ ت ِ ن ِ خ َ ] (اِخ ) ابن رئاب الاسیربن حجوان بن فقعس بن طریف بن عمروبن قیس بن حارث بن ثعلبةبن دودان بن اسدبن خزیمة اسدی فقعی ، مکنی به ابو
ربیعةبن اکثملغتنامه دهخداربیعةبن اکثم . [ رَ ع َ ت ِ ن ِ اَ ث َ ] (اِخ ) ابن شجرةبن عمروبن لکنزبن عامربن غنم بن دوران بن اسدبن خزیمة اسدی . از اصحاب حضرت بشمار است . حارث یهود او را در
ربیعةبن عامرلغتنامه دهخداربیعةبن عامر. [ رَ ع َ ت ِ ن ِ م ِ ] (اِخ ) ابن صعصعة، از عدنانیان و جد دوران جاهلی بود. فرزندان وی به چهار قبیله تقسیم شده بود بدین سان : «کلاب » و «کعب » و «ک
ربیعةبن عامرلغتنامه دهخداربیعةبن عامر. [ رَ ع َ ت ِ ن ِ م ِ ] (اِخ ) ابن عامربن عقیل ، پدر ابرص و قحافة و عرعرة و قرة است از قبیله ٔ عقیل . (از منتهی الارب ).
ربیعةبن اکثملغتنامه دهخداربیعةبن اکثم . [ رَ ع َ ت ِ ن ِ اَ ث َ ] (اِخ ) ابن ابی جوق خزاعی . از راویان بشمار است و ابن السکن از طریق سعیدبن مسیب از وی روایت دارد. (از الاصابة ج 1 قسم 1)
ربیعةبن امیةلغتنامه دهخداربیعةبن امیة. [ رَ ع َ ت ِ ن ِ اُ م َی ْ ی َ ] (اِخ ) ابن ابی الصلت ثقفی . مرزبانی ربیعة را در شمار صحابه آورده و شاعر خوانده و شعری از وی نقل کرده است . رجوع ب
اسعدلغتنامه دهخدااسعد. [ اَ ع َ ] (اِخ ) ابن یحیی بن موسی بن منصوربن عبدالعزیزبن وهب بن هبان بن سواربن عبداﷲبن رفیعبن ربیعةبن هبان السلمی السنجاری الفقیه الشافعی الشاعر المنعوت
ابوالعلاءلغتنامه دهخداابوالعلاء. [ اَ ب ُ ل ع َ ] (اِخ ) معرّی . احمدبن عبداﷲبن سلیمان بن محمدبن سلیمان بن احمدبن سلیمان بن داود المطهربن زیادبن ربیعةبن الحارث بن ربیعه ٔ تنوخی معری
جذیمةالابرشلغتنامه دهخداجذیمةالابرش . [ ج َ م َ تُل ْ اَ رَ ] (اِخ ) نام ابن مالک بن فهم ملک حیره که صاحب زبّاء است . (از منتهی الارب ). او پادشاه حیره و یار زباء ملکه است . (از شرح قا
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن حسین بن یحیی بن سعید ملقب به بدیعالزمان همدانی و مکنی به ابوالفضل . یاقوت در معجم الادباء(چ مارگلیوث ج 1 ص 94 ببعد) آرد: ابوشجاع شیر
پیشینلغتنامه دهخداپیشین . (ص نسبی ) منسوب به پیش . سابق . قبلی . اقدم . مقدم . سالف . سلف . قدیم . متقدم . گذشته : و چنین گویند که بشریعت توریة اندر و بدان شریعتهای پیشین ، نماز
