ربعةلغتنامه دهخداربعة. [ رَ ب َ ع َ ] (ع اِ) آنچه به تندی جریان یابد. || مسافتی که در آن جماعت گرد آید. (از اقرب الموارد). || طبله ٔعطار. (ناظم الاطباء). || صندوق جزوه های مصحف
ربعةلغتنامه دهخداربعة. [ رَ ب َ ع َ ] (ع اِ) نوعی از دویدن شتر که سخت نباشد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || (اِخ ) قبیله ای از اَزْد. (آنندراج ) (منتهی الارب ).
ربعةلغتنامه دهخداربعة. [ رَ ب َ ع َ ] (ع مص ) سخت رفتن و سخت دویدن شتر. (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (منتهی الارب ).
ربعةلغتنامه دهخداربعة. [ رَ ع َ ] (اِخ ) حیی است از اسد، و از آن حی است اوس بن عبداﷲ ربعی تابعی . (آنندراج ) (منتهی الارب ).
ربعةلغتنامه دهخداربعة. [ رُ ب َ ع َ ] (ع اِ) مؤنث رُبَع. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، رُبَعات ، رِباع . (اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). رجو
ربعگویش اصفهانی تکیه ای: čârak / čâryak طاری: čârak / divisobanǰâh طامه ای: rob / ičârom طرقی: čârak کشه ای: čârak / rob نطنزی: ye(k)čârom
ربطةدیکشنری عربی به فارسیدستمال گردن , کراوات , بند , گره , قيد , الزام , علا قه , رابطه , برابري , تساوي بستن , گره زدن , زدن
ربعاتلغتنامه دهخداربعات . [ رَ ب َ ] (ع اِ) ج ِ رَبْعة، و آن شاذ است . (منتهی الارب ). ج ِ رَبعة. خانه ها و توقف گاهها و منزلگاهها. (ناظم الاطباء). ربعات و رَبِعات قوم ؛ منازل ای
میانه بالالغتنامه دهخدامیانه بالا. [ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) ربعه . مربوع . (دهار). با بالایی نه بلند و نه کوتاه . میانه قامت . میان بالا. معتدل القامه . با قدی موزون و معتدل . متوسطالق
آینه دانلغتنامه دهخداآینه دان . [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) رَبعه . آینه نیام . رجوع به آیینه دان شود.
غنمةلغتنامه دهخداغنمة. [ غ َ م َ ] (اِخ ) ابن عدی بن عبدمناف بن کنانةبن جمهمةبن عدی بن ربعه . این نام مصحف عنمة به عین مهمله است و صحیح عنمه است . رجوع به الاصابة ج 3 ص 200 شود.