راکدةلغتنامه دهخداراکدة. [ ک ِ دَ ] (ع ص ) مؤنث راکد. ج ، راکدات ، رواکد. ساکن . (ازتاج العروس ) (از متن اللغة). و رجوع به راکد شود.
راکدگویش اصفهانی تکیه ای: râket / veɂištuwa طاری: râket / išta طامه ای: veštâɂa طرقی: râket کشه ای: râket نطنزی: veštâɂa
رادةلغتنامه دهخدارادة. [ دَ ] (ع ص ) (از: رود) امراءةرادة؛ زنی که در خانه ٔ همسایه بسیار آمد و رفت نماید. (منتهی الارب ). رؤدة. || ج ِ رائد. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع
رادةلغتنامه دهخدارادة. [ رادْ دَ ] (ع اِ) چوبی است در مقدم گردون که به پهنا بسته میشود میان دو چوب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || فایده ؛ گفته میشود: هذا الامر ل
رواکدلغتنامه دهخدارواکد. [ رَ ک ِ ] (ع ص ،اِ) ج ِ راکد و راکدة. (از معجم متن اللغة). ج ِ راکد. (ناظم الاطباء). رجوع به راکد و راکدة شود : و من آیاته الجوار فی البحر کالاعلام . ان
احدلغتنامه دهخدااحد. [ اُ ح ُ ] (اِخ ) کوهی است نزدیک مدینه ٔ منوره ، سرخ رنگ ، و قله ندارد و بین آن و مدینه ٔ منوره یک میل راه است در جهت شمالی و در آنجا وقعه ٔ فظیعه اتفاق اف