راوندیلغتنامه دهخداراوندی . [ وَ ] (اِ) (اصطلاح موسیقی ) نام قطعه ای از قطعات دستگاه همایون در اصطلاح موسیقی . رجوع به مجمعالادوار هدایت نوبت سوم ص 100 و 201 شود.
راوندیلغتنامه دهخداراوندی . [ وَ ] (اِخ ) تاج الدین ابوالفضل احمدبن محمدبن علی . خال نجم الدین ابوبکر راوندی مؤلف راحةالصدور که سمت استادی و تربیت خواهرزاده ٔ خویش را داشته و خود
راوندیلغتنامه دهخداراوندی . [ وَ ] (اِخ ) زین الدین مجدالاسلام محمودبن محمدبن علی ، خال نجم الدین ابوبکر محمد راوندی مؤلف راحةالصدور و برادر تاج الدین ابوالفضل احمدبن محمد راوندی
راوندیلغتنامه دهخداراوندی . [ وَ ] (اِخ ) عبداﷲ. پیشوای فرقه ٔ راوندیه یا عباسیه که امامت را بعد از حضرت رسول (ص ) حق فرزندان عباس عم آن حضرت میدانستند و نیز جماعتی از آنان به الو
راوندیلغتنامه دهخداراوندی . [ وَ ] (اِخ ) قطب الدین ابوالحسین سعیدبن هبةاﷲ متوفای سال 573 هَ . ق . که نهج البلاغه ٔ حضرت علی علیه السلام را شرح کرد و رساله ای در اثبات اینکه طریقه
راوندیةلغتنامه دهخداراوندیة.[ وَ دی ْ ی َ ] (اِخ ) اسم دیگر شیعه ٔ آل عباس یا عباسیه است که امامت را بارث بعد از رسول اﷲ حق فرزندان عباس عم آن حضرت میدانستند و ایشان اصحاب عبداﷲ را
راوندیهفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهپیروان عبدالله راوندی که بیشتر از طبقۀ کشاورز و متمایل به عقاید مزدک و تناسخ بودند، و معتقد بودند امامت از آن فرزندان عباس عموی پیامبر است.
علی راوندیلغتنامه دهخداعلی راوندی . [ ع َ ی ِ وَ ] (اِخ ) ابن فضل اﷲبن علی بن عبیداﷲ حسنی راوندی ، ملقب به عزالدین ، فقیه و مفسر و ادیب و نویسنده ٔ قرن هفتم هجری بود و در سال 599 هَ .
ابن راوندیلغتنامه دهخداابن راوندی . [ اِ ن ُ وَ ] (اِخ ) ابوالحسین احمدبن یحیی بن اسحاق . وفات 245 هَ .ق . اصلاً ایرانی از مردم راوند میان اصفهان و کاشان . از متکلمین زمان خویش . او ا
راوندیةلغتنامه دهخداراوندیة.[ وَ دی ْ ی َ ] (اِخ ) اسم دیگر شیعه ٔ آل عباس یا عباسیه است که امامت را بارث بعد از رسول اﷲ حق فرزندان عباس عم آن حضرت میدانستند و ایشان اصحاب عبداﷲ را
راوندیهفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهپیروان عبدالله راوندی که بیشتر از طبقۀ کشاورز و متمایل به عقاید مزدک و تناسخ بودند، و معتقد بودند امامت از آن فرزندان عباس عموی پیامبر است.
علی راوندیلغتنامه دهخداعلی راوندی . [ ع َ ی ِ وَ ] (اِخ ) ابن فضل اﷲبن علی بن عبیداﷲ حسنی راوندی ، ملقب به عزالدین ، فقیه و مفسر و ادیب و نویسنده ٔ قرن هفتم هجری بود و در سال 599 هَ .
ابن راوندیلغتنامه دهخداابن راوندی . [ اِ ن ُ وَ ] (اِخ ) ابوالحسین احمدبن یحیی بن اسحاق . وفات 245 هَ .ق . اصلاً ایرانی از مردم راوند میان اصفهان و کاشان . از متکلمین زمان خویش . او ا