خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
راوند پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
راوند
/rāvand/
معنی
= ریوند
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
راوند
لغت‌نامه دهخدا
راوند. [ وَ ] (اِ) ریسمانی که خوشه های انگور بر آن آویزند و جامه و فوطه و ازار و لنگی و مانند آن بر بالای وی اندازند. (ناظم الاطباء) (برهان ) (از آنندراج ) (انجمن آرا). || ریوند . (ناظم الاطباء). لغتی است در ریوند چینی در تداول عامه . (منتهی الارب )....
-
راوند
لغت‌نامه دهخدا
راوند. [ وَ ] (اِخ ) شهری است نزدیک کاشان و اصفهان که حمزه گفته است اصل آن راهاوند بمعنی خیر مضاعف است . (از معجم البلدان ج 4). نام قصبه ای است از بخش مرکزی شهرستان کاشان واقع در یازده هزارگزی شمال باختری کاشان ؛ سر راه شوسه ٔ کاشان بقم . این قصبه در...
-
راوند
لغت‌نامه دهخدا
راوند. [ وَ ] (اِخ ) شهری قدیمی است در موصل که گویند آن را راوند اکبربن بیوراسف ضحاک بنا نهاده است . (از معجم البلدان ج 4).
-
راوند
لغت‌نامه دهخدا
راوند. [ وَ ] (اِخ ) نام جاییست از توابعقزوین . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). ظاهراً نام «رامند» که بلوکیست در جنوب قزوین اشتباه شده است .
-
راوند
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (زیستشناسی) [قدیمی] rāvand = ریوند
-
جست‌وجو در متن
-
رایون
لغت‌نامه دهخدا
رایون . (یونانی ، اِ) راوند. ریوند. بیونانی اسم راوند است . (مخزن الادویه ). رجوع به راوند و ریوند شود.
-
راهاوند
لغت‌نامه دهخدا
راهاوند. [ وَ ] (اِخ ) راوند. حمزه ٔ اصفهانی گوید: اصل کلمه ٔ راوند (شهرکی میان کاشان و اصفهان ) راهاوند است بمعنی چیز مضاعف . (یادداشت مؤلف از معجم البلدان ). رجوع به راوند در همین لغت نامه شود.
-
روند
لغت‌نامه دهخدا
روند. [ رِ وَ ] (ع اِ) روند صینی . دوایی است معروف و اطباء الف زیاده کنند پس راوند چینی گویند. (منتهی الارب ). ریوند. راوند. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به راوند و ریوند شود.
-
راوندی
لغت‌نامه دهخدا
راوندی . [ وَ ] (ص نسبی ) منسوب است به راوند که از قرای کاشان است . (از انساب سمعانی ).
-
قلمیاطیطس
لغت‌نامه دهخدا
قلمیاطیطس . [ ] (معرب ، اِ) نوعی از راوند طیب الرایحه است . (فهرست مخزن الادویة).
-
راوندی
فرهنگ فارسی عمید
(صفت نسبی، منسوب به راوند، شهری در نزدیکی کاشان) rāvandi ۱. از مردم راوند.۲. (اسم) (موسیقی) گوشهای در دستگاه همایون و راستپنجگاه.
-
بسفورس
لغت‌نامه دهخدا
بسفورس . [ ب ُ رُ ] (اِخ ) صورتی از بسفر: یکوّن (راوند) فی المواضع التی فوق البلاد التی یقال لها بسفورس . (ابن البیطار نسخه ٔ لکلرک : راوند).
-
ابوالقاسم
لغت‌نامه دهخدا
ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) ابن راوند. رئیس صنف راوندیه از فرقه ٔ عباسیه . (مفاتیح العلوم خوارزمی ).
-
ترخانی
لغت‌نامه دهخدا
ترخانی . [ ت َ ] (اِخ ) نام طایفه ای از ایلات کرد است که در حدود راوند مسکن دارند. رجوع به جغرافیای سیاسی کیهان ص 57 شود.