راوق

rāva(o)q

معنی

۱. ظرفی که در آن شراب را صاف می‌کردند؛ پالونه؛ راوک.
۲. جام شراب؛ قدح.
۳. [مجاز] شراب زلال و بی‌دُرد.
۴. (صفت) [مجاز] زلال.

جست‌وجوی دقیق

راوق

لغت‌نامه دهخدا

راوق . [ وَ ] (معرب ، اِ) راوک . راووق . پالونه . پاتیله . خنور.(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مأخوذ از پارسی «راوک ». (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از غیاث ال

راوق

فرهنگ انتشارات معین

(وُ) [ معر. ] (اِ.) نک راوَک .

راوق

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

۱. ظرفی که در آن شراب را صاف می‌کردند؛ پالونه؛ راوک.۲. جام شراب؛ قدح.۳. [مجاز] شراب زلال و بی‌دُرد.۴. (صفت) [مجاز] زلال.

جست‌وجوی هم‌آوا

راوغ

دیکشنری عربی به فارسی

باحيله پيش دستي کردن , گير انداختن , مرتد شدن , از مسلک خود دست کشيدن

راوغ

لغت‌نامه دهخدا

راوغ . [ وِ ] (ع ص ) از رَوغ . فریبنده و حیله گر. (از منتخب اللغات ) (از غیاث اللغات ).

جست‌وجوی مشابه

راوق گری

لغت‌نامه دهخدا

راوق گری . [وَ گ َ ] (حامص مرکب ) عمل راوق گر. صافی گری . عمل صاف کننده . عمل تصفیه کننده . عمل پالاینده . عمل پالایشگر. داروسازی . || عمل تصفیه . پالایش : سوم

راوق صیدنانی

لغت‌نامه دهخدا

راوق صیدنانی . [ وَ ق ِ ] (اِخ ) عبداﷲبن حسن حاسب منجم صیدنانی . او راست : کتاب الصیدنه . (از الفهرست ابن ندیم ). و ظاهراً لقب راوق نیز بمعنی تصفیه کننده و دارو

راوق گر

لغت‌نامه دهخدا

راوق گر. [ وَ گ َ ] (ص مرکب ) پالایشگر. پالاینده . تصفیه کننده . صافی گر. || داروگر. و نام راوق صیدنانی از آن است .

راوق کردن

لغت‌نامه دهخدا

راوق کردن . [ وَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) صاف کردن . پالودن . تصفیه . صاف کردن شراب بوسیله ٔ پالونه : مجلس غم ساخته است و من چو بید سوخته تا بمن راوق کند مژگان می پا

راوق افشان

لغت‌نامه دهخدا

راوق افشان . [ وَ اَ ] (نف مرکب ) مخفف راوق افشاننده . باده ریز. آنکه شراب را بجام ریزد. ساقی : الوداع ای کعبه کاینک مست راوق گشته خاک زانکه چشم از اشک میگون را

جست‌وجوی متن

راوق گری

لغت‌نامه دهخدا

راوق صیدنانی

لغت‌نامه دهخدا

راوق گر

لغت‌نامه دهخدا

راوق گر. [ وَ گ َ ] (ص مرکب ) پالایشگر. پالاینده . تصفیه کننده . صافی گر. || داروگر. و نام راوق صیدنانی از آن است .