راه زدنلغتنامه دهخداراه زدن . [ زَ دَ ] (مص مرکب ) قطع راه کردن . غارت کردن و تاراج نمودن در راه . (ناظم الاطباء). لخت کردن کاروانیان در سفر. قطع طریق . (یادداشت مؤلف ). تاراج نمو
رده زدنلغتنامه دهخدارده زدن . [ رَ دَ / دِ زَ دَ ] (مص مرکب ) صف کشیدن . به صف ایستادن . صف زدن : نگه کرد کیخسرو از پشت پیل رده آن سپه را زده بر دو میل . فردوسی .به جایی رسیدی که م
ره زدنلغتنامه دهخداره زدن . [ رَه ْ زَ دَ ] (مص مرکب ) راه زدن . (یادداشت مؤلف ). دزدی کردن . قطع طریق کردن . سر راه بر کسی گرفتن به قصد دزدی : بر پله ٔ پیرزنان ره مزن شرم بدار ا
گلبانگ بر قدم زدنلغتنامه دهخداگلبانگ بر قدم زدن . [ گ ُ ب َ ق َ دَ زَ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از جلد و تیز رفتن و قدم را گلبانگ بر راه زدن . (آنندراج ) : بس که در راه تو اشرف بر قدم گلبانگ زدچ
راه افتادنلغتنامه دهخداراه افتادن . [ اُ دَ ] (مص مرکب ) حرکت کردن . (فرهنگ نظام ). آغاز حرکت کردن . آغاز رفتن کردن . (یادداشت مؤلف ). کوچ و رحلت کردن : امروز یک قافله برای شیراز راه
راه بریدنلغتنامه دهخداراه بریدن . [ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) ره بریدن . سفر کردن . سیر نمودن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ). طی کردن راه . (فرهنگ نظام ). قطع مسافت کردن . (یادداشت مؤلف ) :
راهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. هرجایی از زمین که مردم از آنجا رفت‌وآمد کنند؛ محل عبور؛ گذرگاه؛ جاده.۲. قاعده‌وقانون.۳. رسم‌وروش.٤. کرّت و مرتبه.٥. (موسیقی) [قدیمی] نغمه و آهنگ.٦. (موسیقی)
