رامشگاهلغتنامه دهخدارامشگاه . [ م ِ ] (اِ مرکب ) جایگاه رامش و طرب . || انجمن و آرامگاه . (آنندراج ) || جای آسایش و فراغت . (ناظم الاطباء).
رامشگهلغتنامه دهخدارامشگه . [ م ِ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) مخفف رامشگاه . انجمن و مجلس شادی وخوشی . بزم عیش و طرب : بیاراست رامشگهی شاهوارشد ایوان بکردار باغ بهار. فردوسی .بفرمود کان بندی میزبان بیاید به رامشگه مرزبان . <p class="
رامشهلغتنامه دهخدارامشه . [ م ِ ش َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جرقویه ٔ بخش حومه ٔ شهرستان شهرضا واقع در 95هزارگزی جنوب خاوری شهرضا، متصل براه رامشه به حسن آباد. این ده در کوهستان واقع شده و هوای آن معتدل است . سکنه ٔ آن 2786
راملغتنامه دهخدارام . (ص ) مقابل توسن . (از آنندراج ) (انجمن آراء) (رشیدی ) (سروری ). مقابل بدلگام . مقابل چموش . مقابل سرکش و بدرام . ذلول . ذلولی . ضارع . ضرع . ضرعة. ضروع . (منتهی الارب ). نرم : من با تو رام باشم همواره تو چون ستاغ کره جهی از من . <p cl