رازیانهگویش اصفهانی تکیه ای: râziyâna طاری: râziyâna طامه ای: bâdiyun طرقی: râziyâna کشه ای: râziyâna نطنزی: râziyâna
رازیانهلغتنامه دهخدارازیانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) رازیانج .فنوی . از تیره ٔ چتریان با گونه های پایا به ارتفاع 1 تا 1/5 متر و برگهای متناوب دارای بریدگی و معطر و طعمی مطبوع و کمی شیر
رازیانهگویش خلخالاَسکِستانی: râziyâne دِروی: râziyâna کَجَلی: râziyâna کَرنَقی: râziyâna کَرینی: râziyâna کُلوری: râziyâna گیلَوانی: râziyâna لِردی: râziyâna
رازیانهگویش کرمانشاهکلهری: řâze:âna گورانی: řâze:âna سنجابی: řâze:âna کولیایی: řâze:âna زنگنه‌ای: řâze:âna جلالوندی: řâze:âna زوله‌ای: řâze:âna کاکاوندی: řâze:âna هوزمانوندی: řâze:
رازیانهفرهنگ انتشارات معین(نِ) (اِ.) بادیان ، والان ؛ گیاهی است خوشبو با دانه های ریز که برای نفخ مفید است .
رازیانه کاریلغتنامه دهخدارازیانه کاری . [ ن َ / ن ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بکش بخش فهلیان و ممسنی شهرستان کازرون که در 26هزارگزی جنوب خاوری فهلیان کنار شوسه ٔ کازرون به فهلیان واقع
اصل رازیانهلغتنامه دهخدااصل رازیانه . [ اَ ل ِ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به اصل الرازیانج و رازیانه شود.